υλακτιώ

-άω, Α

(επικ. τ.) (μόνον η μτχ. αρσ. πληθ. ενεργ. ενεστ.) ὑλακτιόωντες

αυτοί που γαβγίζουν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑλακτῶ, παρεκτεταμένος τ. με κατάλ. -ιῶ προς διευθέτηση μετρικών αναγκών].